16 maart 2017

Verkiezingsgedachten

Een gedachte

Reden voor optimisme: dat we in groten getale pro-Europees hebben gekozen, dat we geen land zijn geworden van nurkse, boze tegenstemmers en dat we – hoop ik dan toch – in elk geval de grenzen niet helemaal dichtgooien voor mensen die onze hulp nodig hebben. En de hoge opkomst! Om ontroerd van te raken. Ik […]

Reden voor optimisme: dat we in groten getale pro-Europees hebben gekozen, dat we geen land zijn geworden van nurkse, boze tegenstemmers en dat we – hoop ik dan toch – in elk geval de grenzen niet helemaal dichtgooien voor mensen die onze hulp nodig hebben. En de hoge opkomst! Om ontroerd van te raken. Ik vind het echt prachtig om in The New York Times over ons land te lezen: “Election turnout was high, with polling places seeing a steady stream of voters from early morning until the polls closed at 9 p.m. Of the 12.9 million Dutch citizens eligible to cast ballots, more than 80 percent voted.” Dat zijn wij.

Reden voor pessimisme: dat ons land blijkbaar onder water moet lopen voordat we zeggen ‘Goh, misschien is die klimaatverandering toch wel een dingetje’. Ik wil een land dat voorop loopt en innovatief is. Dat durf te stellen: in 2030 ligt die hele fossielebrandstoffen-industrie knockout op de grond, en we beginnen nú. Maar Nederland koos gisteren voor eerst nog maar eens een paar jaar kop in het zand, asfalt bijleggen, verandering tegenhouden en de pijn doorschuiven naar onze kinderen en kleinkinderen.