I had a dream
I stood beneath an orange sky
With my brother standing by

In juli stond ik op een plein in Amsterdam. Ik was niet de enige. Er waren honderdduizenden mensen en een stuk of twintig daarvan waren mijn vrienden. We keken omhoog, naar een helikopter. Talloze oranje bloemetjes liet hij los en ze kwamen langzaam, ronddraaiend, naar ons toe vallen. We bleven kijken. Mooier dan dit wordt het niet, dacht ik toen nog. Dat werd het ook niet, want de WK-finale ging verloren. Thuis gooide ik mijn oranje shirt in de was en luisterde ik weer eens écht naar muziek. Dat was alweer een goede maand geleden, dat ik dat gedaan had.