And I will do what I want
I’m now free of master and everyone
Servant of all and servant to none
Flarden van een bijna fluisterend gesprek tussen twee collega’s, lang geleden, zijn nu nog bij me. Over een album dat gedraaid was op de begrafenis van de vader van een van hen. Kalme, berustende liedjes die tot steun waren geweest in een zware periode. Ik mengde me niet in het gesprek, kende die vader niet en eigenlijk ook die collega’s niet goed genoeg om me ermee te bemoeien. ‘s Avonds zocht ik wél het album op. Nu is elke keer dat ik naar Master and Everyone luister een bosje bloemen op het graf van iemand die ik nooit heb gekend.