Een jaar geleden deed Henk van Ulsen in deze Delta Lloyd-commercial optimistische en gevatte voorspellingen voor 2009. De spot was onderdeel van een campagne die sympathiek was door de beelden, de muziek en de spitsvondige teksten, maar vooral door de stem van de voice-over. Het werd echter het jaar waarin die stem zou overlijden.

De campagne, die Delta Lloyd in 2007 lanceerde, had volgens het reclamebureau de doelstelling “op een sympathieke manier het Delta Lloyd-thema ‘Niets is zeker…’ over te brengen.” Een schier onmogelijke taak, om een verzekeringsmaatschappij zo doeltreffend een oprecht én betrokken imago aan te meten terwijl de rest van de branche verdrinkt in clichés en smakeloosheid, maar de campagne slaagde glansrijk. Wie de net gelanceerde ‘Dit is 2010‘-commercial hoort langskomen, merkt direct dat er iets mist. Er is aan zeggingskracht ingeleverd.

De stem van Henk van Ulsen was warm. Had wat deukjes en kon een beetje kraken. Soms een lichte verzuchting aan het eind van een zin. De stem verraadde gevoel voor taal en ritme. Een stem als die van een opa die urenlang voorleest zonder zich te verspreken. Hij acteerde, stond op het toneel en sprak voor documentaires, maar ook reclame werd kleinkunst. De receptioniste moet al naar hem hebben uitgekeken, wanneer hij aankwam. ‘Ik kom voor Delta Lloyd’, zei hij dan en dat klonk als de meest wijze levensles die ze ooit hoorde.

Op 28 augustus van 2009 overleed Henk van Ulsen op 82-jarige leeftijd. De laatste die hem hoorde spreken, was een goede vriend waar hij op bezoek was. Van Ulsen kreeg daar een hartstilstand. Een toneelspeler, een dichter, een schilder, een meester in voordracht. Stembanden die alles en iedereen warmer maakten, bleven stil. Een klank die een commercial daadwerkelijk ontroerend maakte, stierf. Het werd iets kouder.