If I could open my mouth
Wide enough for a marching band to march out
They would make your name sing
And bend through alleys and bounce off all the buildings

Ik weet nog dat ik net begonnen was in Utrecht. Een andere stad, een andere studie, nieuwe vrienden, een tas met dromen en een grote toren in het midden. Na de eerste week stond ik op perron vijf van dat grote station, op het punt weer terug te gaan naar wat toen nog thuis was. Ik koos een album dat me warm was aanbevolen door een van mijn nieuwe vrienden. Plans. Die had ik genoeg, plannen. Om hier te gaan wonen en goed te worden en mijn hart te zoeken, maar op perron vijf was alleen dat album al voldoende.