In Bestseller, het boek van Paul Sebes uit 2009, staat: “In Nederland en Vlaanderen wordt er door literair uitgevers gewerkt met een modelcontract van de Vereniging van Letterkundigen (VVL). Alle algemene literair uitgevers in Nederland houden zich daaraan.” En een paar zinnen later: “In het contract worden vermeld in artikel 1 de (werk)titel, in artikel 3.1 de inleverdatum, in artikel 10.5 het voorschot en eventuele bijzondere bepalingen. De rest is standaard, dus ook het aantal van twintig auteursexemplaren in artikel 7.”

Aan die twintig exemplaren moest ik denken toen mijn redacteur, Michel, gisteren belde dat mijn boeken er waren, en dat hij ze wel even wilde langsbrengen.

Bij mijn eerste boek kwam iemand van de Arbeiderspers ze thuis afgeven, in een doosje. Maar ik zag al meteen toen hij gisteren aan kwam fietsen bij NRC, waar ik met hem had afgesproken, dat Michel geen doosje bij zich had. We gingen bij De Brakke Grond zitten, bestelden biertjes en hij haalde twee exemplaren uit z’n tas. Dat waren er genoeg, natuurlijk, voor nu. Ik pakte er een op, wreef met mijn vingers over het omslag en deed hem open. Een citaat van Elliott Smith op pagina 5. Daarachter mijn verhaal. Ik deed hem weer dicht. Mooi lichtblauw.

Die twee boeken liggen nu dus thuis. Ik maakte er een foto van voor op sociale media. Mensen vonden het leuk. En vanochtend, in het daglicht, was het blauw nog weer iets mooier.