I’m used to staring down
At the sidewalk cracks
I’m learning how to say hello
Without too much trouble

In de eerste jaren van de middelbare school was het nog knap lastig om tegen een meisje te praten. Want dat betekende niet alleen dat je iets moest verzinnen dat de moeite waard was, iets dat kon bestaan tussen kluisjes, lokalen en Loesje-agenda’s. Ook de toon deed ertoe en je moest haar aankijken en opletten hoe je op je voeten stond en je haar moest goed zitten. En stel dat ze wat terug zei, dan begon dat hele circus opnieuw. Het duurde even voordat ik dat allemaal onder de knie had – langer dan bij het leren van Franse woordjes.