You’ve gone
Gone and made
A beautiful hole in my heart

Op Utrecht Centraal liep ik door de stationshal, de roltrap af, langs jassen en vertrektijden en stukken weggewaaide krant. Richting mijn bus, bus acht, die al stond te wachten. De chauffeur wachtte tot ik binnen was, deed toen de deur achter me dicht, gaf me een knikje, wachtte tot ik ging zitten en reed weg. Ondertussen luisterde ik naar Elbow, naar ‘My Very Best’. Dat deed ik veel in die periode, want dat liedje vertelde dat het weer in orde zou komen. En dat deed het ook. Ze liet een klein gaatje in mijn hart achter, maar een mooi gaatje.