14 december 2012

Glasvezelkabel

Een observatie

Over wat er onder de stoep ligt

Ik hoorde ze voor het eerst toen ik op maandag achter mijn bureau ging zitten. Ik stond op, boog voorover en keek naar links. Drie mannen, alle drie in een oranje hesje. Ze haalden de tegels uit de stoep aan de overkant van de straat. In het gat dat ontstond lieten ze voorzichtig een dikke, groene kabel afdalen, alsof het een uitvaart was. Daarna ging alles weer terug.

Glasvezel. We kregen glasvezel.

Op dinsdag waren ze al een stuk verder. Nu kon ik ze vanuit mijn bureaustoel zien. Vastberaden, maar ook op hun gemak trokken ze door de straat, de drie mannen en hun kabel. De tegels lagen steeds netjes naast de tunnel van een kleine meter breed, te wachten tot ze weer terug mochten.

Op woensdag waren ze recht voor me aan het werk. Het geluid van de trilstamper klonk door de straat. Eén man bediende het apparaat, een ander stond erachter met een schop. De derde keek tevreden toe, met zijn handen in zijn zij en een petje achterstevoren op zijn hoofd. Alles was onder controle.

Het regende toen ik ze op donderdag zag. Ik pakte mijn fiets uit het rek waar ze toen vlakbij aan het werk waren. Ik zag de kabel niet – die was al begraven. De mannen zaten op hun knieën. Een voor een schoven ze de natte tegels weer terug in de puzzel zoals die er voor hun komst gelegen had. Het geluid van beton tegen beton.

Ik kwam er pas op vrijdagochtend achter dat ze hun eigen muziek mee hadden. Ze waren inmiddels aan de rechterkant van mijn raam uit beeld verdwenen, maar horen kon ik ze nog wel. Een bouwradio blies een hard lachende radio-dj door de straat. Het was vroeg, nog voor zevenen, maar daar leken ze zich niet druk om te maken. Ik was inmiddels genoeg aan ze gewend om me er ook niet over op te winden.

Tegels eruit, gat graven, kabel erin. Gat dicht, tegels terug. Bijna klaar.

Op zaterdag waren ze weg en sindsdien is alles weer net als eerst. Alleen het zand wat op de oppervlakte is blijven liggen, getuigt nog van de week waarin ze in onze straat waren. Alleen wie opgelet heeft, weet dat er voortaan een groene kabel onder de stoep ligt – en dat het internet iets sneller is.