I hate to feel the love between us die
But it’s over
Just hear this and then I’ll go
Jeff Buckley stond in het water en verdronk, zomaar. Hij liet zijn debuutalbum achter, dat nog een stukje beter werd omdat het zijn enige bleek. Misschien was dat de enige manier om een debuutalbum als Grace nóg beter maken. Dat doe je niet door een opvolger te schrijven, dat doe je niet door er interviews over te geven of ermee te touren. Dat doe je door, wanneer niemand kijkt, te worden gegrepen door de onderstroom van de Mississippi en eenzaam te verdrinken. Zo maakte hij van die tien liedjes een testament van spijt en tranen, geschreven met een hemelse stem.