23 maart 2015

Literatour

Een anekdote

Over een bezoek aan een middelbare school

Maar speelt u dan geen videogames, vroeg een van de mondige jongens die op de voorste rij had gezeten. Ik zei dat ik weleens Football Manager speelde, maar verder niet.

Geen PlayStation dus?

Nee.

Vanochtend gaf ik een lezing op het Katholieke Scholengemeenschap Etten-Leur. Het was koud toen ik ’s ochtends in Utrecht mijn fiets uit het rek pakte en naar het station reed, maar eenmaal in Etten-Leur, na negenen, scheen de zon. Het was een groot lokaal met grote ramen, naast de kantine, en er stonden zo’n honderd stoelen in verschillende kleuren opgesteld. De leerlingen verplaatsten zich pas van de achterste rijen naar vooraan toen de docente daar vier keer op aangedrongen had. Daarna vertelde ik wat ik deze week voor Literatour op meer scholen vertel: dat ik lezen niet leuk vond op de middelbare school, en dat ik niet begreep waar Het gouden ei eigenlijk over ging. Maar dat dat dus nu beter gaat – ik schrijf, en ik probeer zoveel mogelijk te lezen. En het is nog leuk ook.

Ik zei ten slotte dat ze mochten vragen wat ze wilden, en ze vroegen natuurlijk hoeveel geld ermee te verdienen valt. Niet genoeg om van te leven, zei ik, maar dat geeft niet. En, zei ik: indirect verdien je er ook aan, want voor zo’n lezing als dit krijg ik bijvoorbeeld 265 euro.

Dan wil ik ook wel wat voor de klas vertellen, zei de jongen van de PlayStation.

Als dank kreeg ik een fles Merlot. Een van de leerlingen mocht hem overhandigen. Ik gaf hem de microfoon. Hij zei: bedankt voor het praatje. U krijgt er al 265 euro voor, maar hier ook nog eens een fles wijn.