And summers turned so fast
Like everything I knew
And friends they passed me by
All the ones I used to know

Tijdens de zomers zat ik in het zand met een pakje limonade. Kartonnen doosjes met felle kleuren en een rietje. Als het bijna op was maakte ik een slurpend geluid om de laatste druppels te pakken te krijgen. Daarna begon ik te graven. Door het zachte, lichte zand, richting het hardere, donkere dat daaronder lag. Een half tunneltje naar rechts, dan er tegenover eentje naar links. Ik hoopte dat, voordat de pakjes drinken op waren en mijn ouders besloten weer naar huis te fietsen, mijn handen elkaar tegenkwamen, elkaar aanraakten, in het midden van mijn tunnel. Dan had ik gewonnen.