Ik vind het mooi om te kijken naar een grote groep mensen die op het perron bij de roltrap staat; het lijkt een opstopping, maar ondertussen worden ze in groepjes van twee naast elkaar meegenomen naar boven, ze zetten hun schoenen op een van de metalen panelen en stromen weg. De massa slinkt harder dan je op het eerste gezicht had verwacht, en voor je het weet sta je zelf vooraan, en doe je dat stapje, en dan zweef je weg, ook naar boven, tussen de tassen en de jassen en de smartphones.