woensdag 10 november 2010

Sigur Rós – ( )

Honderd keer honderd

Sigurros()(Hopelandic)

Het mooiste concert dat ik ooit zag, was in de Grolsch-tent op Lowlands 2008. Het regende en de duisternis van eind augustus begon in te vallen. Die regen en die duisternis, ze waren niet bedacht op Sigur Rós, dat muziek meebracht waarmee ze de natuurlijke elementen konden bedwingen. Ons trouwens ook: vooral de toegift was een uitbarsting van puur muzikaal geluk die ons allemaal overviel, als een tapijt dat onder onze voeten weg werd getrokken en ons twintig centimeter de lucht in deed zweven. De tent schudde. Achteraf moest iedereen weer even op zoek naar passende woorden en Hollandse nuchterheid.

In de laatste honderd dagen van 2010 (van 23 september tot 31 december) publiceerde ik elke dag een stukje van precies honderd woorden over een dierbaar album. Dit is er daar een van. Hier staan ze allemaal bij elkaar.