We stalked the streets like animals
And danced as windows shattered
For the island, for the thrill of it
For everything that mattered

Lang geleden bezocht ik een wedstrijd van Feyenoord in de Champions League, met mijn vader. Ik was voor Feyenoord omdat niemand in mijn klas voor Feyenoord was. Ze speelden tegen Lazio Roma. Naarmate we dichterbij Rotterdam kwamen, stroomde de trein steeds voller met twintigers en dertigers in zwarte bomberjacks. Ze zongen liedjes toen we er bijna waren. Op de brug, tussen het perron en het stadion, waren ze één driftig voortbewegende kracht, een slordig bij elkaar gezocht leger op weg naar een bloederige strijd met buitenlandse troepen. Tijdens de wedstrijd gebeurde er uiteindelijk erg weinig. Er werd niet eens gescoord.