And we could join our hands together
If you could see how good it could be
We’ll sing these stupid songs forever
Het is soms vreemd, wat je wel en niet onthoudt. Ik heb onthouden dat ik eens met een vriend in Paradiso stond, aan de rechterkant. De zaal stroomde langzaam voller. Die vriend ging bier halen en ik keek om me heen. Uit de speakers klonk Starsailor en naast me begonnen drie jongens mee te zingen. Hartstochtelijk, alsof het een concert van de band was en dat nummer, ‘Love Is Here’, de toegift. Ze stonden in de halflege zaal, gooiden hun hoofd omhoog en zongen de woorden naar het plafond. Wat ik niet meer weet, is wie er vervolgens kwamen optreden.