Love, love me do
You know I love you
I’ll always be true
So please, love me do

We kregen dat rode doosje met die gele één erop wel twintig keer binnen, ook al waren we maar een klein filiaal. Ik haalde er een uit het cellofaan en was benieuwd naar hoe die zeventwintig liedjes zouden klinken, al waren ze allemaal ook toen al met mijn leven vergroeid als de moedervlekken op mijn rug en de knoesten op mijn houten eenpersoons bed. Ik liep over de blauwe vloerbedekking en zong mee. Acht december 2000, mijn derde werkdag in de Free Record Shop. Ik vroeg alle klanten of ze nog wisten wat er precies twintig jaar geleden gebeurd was.