Toen ik aan het begin van deze eeuw bij de Free Record Shop in Alkmaar werkte, keek ik uit naar de dagen voor Kerst. Dat waren mooie dagen om te werken; de drukte trok me mee en gaf me energie, het was heerlijk om twee gesprekken tegelijk aan de gang te houden, ondertussen iets af te rekenen en direct daarna even met een klant mee te lopen om te laten zien waar de Lord of the Rings-films stonden. De mensen waren in een goed humeur en begrepen het als ze niet direct aan de beurt waren.

Bovendien zijn dat de jaren geworden waarin ik Kerst en The Beatles met elkaar ging associëren. Dat was dankzij de filiaalmanager, die het elk jaar zo deed: in die dagen voor Kerst, vond hij, zet je gewoon de hele dag The Beatles op.

Ten eerste omdat het te druk is om pakweg elk uur iets nieuws uit te zoeken om in de winkel te draaien. Dus gewoon de verzamelaars 1962-1966 en 1967-1970 op repeat.

Ten tweede, en dat was het belangrijkste, omdat iedereen het graag hoort. In andere winkels deden zoete Kerstliedjes de ruiten bijna barsten, maar wij, als muziekwinkel, moesten smaak tonen en tegelijkertijd prettig wegluisteren en iets herkenbaars hebben. The Beatles zijn voor veel mensen nostalgie, en Kerst is een tijd van nostalgie. Het werkte, want we zagen klanten zachtjes meezingen als ze binnenkwamen.

Sinds vandaag zijn The Beatles te luisteren op Spotify (en alle andere streamingdiensten). Daardoor moest ik denken aan die dagen in de winkel, omdat ze er weer zijn, ongelimiteerd beschikbaar, de hele dag. En net als toen net op tijd voor Kerst.