If your heart is unemployed
Do not rush but do not stall
For I am waiting

Zelden was ik gelukkiger op een festival dan op Haldern, deze zomer. Het moment dat ik wegliep bij Frightened Rabbit, dat de slotklanken van een favoriet nummer nog achter me aan stuurde, hier, neem maar mee voor onderweg, over het zand, langs pannenkoekenkraampjes en merchandise en onder een heldere lucht, richting de tent voor The Low Anthem. Daar brak ik bijna door de schoonheid van de verstilde liedjes en hoe iedereen ademloos stond te luisteren. Elke kuch was een olifant in een porseleinkast. Daarna ging ik in het gras zitten. Alles was zo’n verzameling van weelde, een collage van geluk.