28 december 2009

Top 10 Albums van 2009

Een lijstje

Over Het Zesde Metaal, Regina Spektor en Loney, Dear

Nee, er was dit jaar dus geen overduidelijk Beste Album van 2009. Er kwam dit jaar geen Seldom Seen Kid of Boxer uit, ik ben niet wekenlang ondersteboven geweest van dezelfde twaalf liedjes, er was geen plaat waar ik mee wakker werd en mee ging slapen. Wél waren er heel veel gewoonweg goede albums, en daarvan heb ik er tien op een rijtje gezet. Dit was 2009 in muziek.

#1 Ludovico Einaudi – Nightbook

(instrumentaal)

Wat anderen erover zeggen

“Ludovico Einaudi neemt ons mee in de nacht en laat er verschillende aspecten van zien. Van melancholische mijmeringen en lieflijke dromen voert hij ons mee naar op haast erotische kracht voortgedreven nummers.”(Goddeau)

Wat ik erover wil zeggen

Geen overduidelijk nummer 1-album dit jaar? Laten we dan terugvallen op de meest constante. Die waar geen slechte nummers op staan, die ongemerkt telkens weer opgezet wordt, die het voorlopige laatste hoofdstuk vormt in een indrukwekkende rij albums vol wonderschone piano- en strijkermelodiën. Nightbook glijdt zachtjes langs je heen, kijkend naar een voorbijtrekkend landschap of op het randje van de slaap. Het fonkelt, glinstert en speelt.

Ludovico Einaudi is het antwoord voor een ieder die wil kunnen meepraten over moderne klassieke muziek, maar om een goed voorbeeld verlegen zit. ’s Mans composities zijn toegankelijk genoeg om een enorm publiek aan te kunnen spreken en complex genoeg voor wie doorlopend verrast wil worden.

Mooiste nummers: Nightbook, The Snow Prelude No.2, Réverie

#2 Loney, Dear – Dear John

Yeah, I used to make these songs so easily
But things have turned so different from now
Cause I’m always sad and I always turn you down
Don’t take me down, don’t take me down

Wat anderen erover zeggen

“The melodies are exquisite, and with each verse he surrounds them with more and more parts, creating pop crescendos of dizzying ingenuity.” (New York Times)

Wat ik erover wil zeggen

Het summum van wat Loney, Dear kan zijn, de ingelaste belofte van zijn twee voorgaande albums. Emil Svanängen heeft zich thuisgemaakt in het maken van songs die compleet en rijk klinken, stuk voor stuk opbouwen naar een climax, maar toch altijd klein blijven. Schoonheid zit soms in die kleine dingen; een golvende melodielijn, een zalvende stem, een komma in een bandnaam.

Mooiste nummers: I Was Only Going Out, Summers

#3 Bill Callahan – Sometimes I Wish We Were An Eagle

I used to be darker
Then I got lighter
Then I got dark again

Wat anderen erover zeggen

“Muziek uitkleden tot het uiterst noodzakelijke en daarmee de luisteraar hopeloos ontroeren, is een kunst die Callahan als geen ander verstaat. (…) Sometimes I Wish We Were an Eagle is een even prachtig als intiem album.” (Kindamuzik)

Wat ik erover wil zeggen

Bill Callahan heeft het soort melancholie dat onmogelijk clichématig kan worden, alsof hij alle wijsheid van de wereld in zijn warme, baritone stem draagt. Zijn nummers zijn traag voortschrijdende ballades over leven, liefde en verdriet, die meer dan eens refereren aan dieren en de natuur. Hij komt nooit op volle vaart, eerder nog staat hij middenin een nummer even stil. Het leidt tot een vreemd soort schoonheid.

Mooiste nummers: Jim Cain, Too Many Birds

#4 The xx – xx

Watch things on VCRs
With me and talk about big love
I think we’re superstars
You say you think we are the best thing

Wat anderen erover zeggen

“The xx doet aan minimalistische, gesofistikeerde pop en maakt er iets extreem sfeervols en spookachtigs van.” (OOR)

Wat ik erover wil zeggen

Alles bij The xx gebeurt met een ongedwongen flow, die door menig recensent al toegewezen werd aan de seks en drugs waar de twee vocale hoofdrolspelers zich klaarblijkelijk in overvloed aan tegoed hebben gedaan. Dat ongedwongene zit hem soms in de manier waarop ze de refreinen tegen elkaar herhalen, elk met een eigen ritme en klemtoon. Het zou zomaar kunnen dat het bij dit ene album blijft en daarmee dit bandje, met die mysterieuze naam en albumcover, de weg heeft ingeslagen richting eeuwige dark horse.

Mooiste nummers: Crystalised, Heart Skipped A Beat

#5 Het Zesde Metaal – Akattemets

De laatste keer ip strate a’ j’ mie nie herkend
Ik zeie “Dag Arrie”, gie zei “Wien es die vent?”
‘k E nu skeuren in min kleers, min haar es lank
‘k skrive in Tipp-Ex ‘I love Lindsey’ ip den bank

Wat anderen erover zeggen

“Het Zesde Metaal presteert het om je mee te slepen in een mystieke sfeer. De band laat je al met de eerste tonen wegdromen, en geeft je zo’n heerlijk warm nostalgisch gevoel, terwijl je geen idee hebt hoe dat nu eigenlijk komt.” (8Weekly)

Wat ik erover wil zeggen

Het beste album van 2009 in de Nederlandse taal, dat evenwel zelden behoorlijk te verstaan is. De Belgen trokken deze elf nummers diep uit de Vlaamse aarde, doordrenkt van dialect en volstrekt uniek. Wie wel hier en daar een stukje tekst opvangt, hoort gevatte bewoordingen van alledaagse dingen, als warme deken over het verdriet en de romantiek die het herbergt. Afsluiter Peis Je Nog Aan Mie is misschien wel het mooiste liefdesliedje van dit jaar.

Mooiste nummers: Est Miskien, Ik Haat U Nie, Peis Je Nog Aan Mie

#6 Regina Spektor – Far

No one laughs at God in a hospital
No one laughs at God in a war
No one’s laughing at God when they’re starving or freezing or so very poor

Wat anderen erover zeggen

“‘Far’ is, al bij al, een prachtige plaat, die deels vrolijk springerig, deels Russisch zwaarmoedig aandoet, en songs bevat die tegelijk lieflijk en weerbarstig zijn, tegelijk breekbaar en cool.” (Humo)

Wat ik erover wil zeggen

La Spektor wordt steeds lieflijker en toegankelijker. Geen Russische kenau die de wereld naar haar hand wil zetten maar een vrouw die, dankbaar voor haar publiek en de liedjes die ze mag maken, van achter een reusachtige piano haar indrukwekkende stemgeluid laat horen. Het logische vervolg op Begin To Hope (2006) en minstens even mooi.

Mooiste nummers: Laughing With, Genius Next Door

#7 Athlete – Black Swan

I’m like a kid who just won’t let it go,
Twisting and turning the colours in rows
I’m so intensified that’s what it is
This is my Rubik’s Cube

Wat anderen erover zeggen

“We’re back into the same old repetitive nonsense.” (The Music Magazine)

Wat ik erover wil zeggen

We hoeven niet altijd te doen alsof alles nieuw moet zijn, innovatief en genreverschuivend. Af en toe kruip ik in een hoekje om te huilen om verloren liefdes en het leed in de wereld en dan levert Athlete de soundtrack. Liedjes die om de hoek liggen, voorspelbaar en binnen handbereik.

Mooiste nummers: Black Swan Song, Rubik’s Cube

#8 Felix – You Are The One I Pick

The boat set sail at noon
We were left thinking what to do
I said “should we play?”
And she said “i never want to play
If playing feels like this”

Wat anderen erover zeggen

“Felix’s strength lies not with conventional accomplishment (…) but in creating a simultaneously funny/pretty/dark/wry/innocent emotional ambience and spiking it with the odd stunning set piece.” (BBC)

Wat ik erover wil zeggen

Een mooie, bescheiden stem en lieflijke melodieën. Belle & Sebastian om 23.00 ’s avonds.

Mooiste nummers: Death To Everyone But Us, What I Learned From TV

#9 The Low Anthem – Oh My God, Charlie Darwin

Wat anderen erover zeggen

“Oh My God, Charlie Darwin may well be the second best cabin-in-winter indie album ever made.” (Mojo)

Wat ik erover wil zeggen

Is dit een supergroep, zoals we die dit jaar zoveel zagen? Nee, maar zo klinkt het wel; wat een variëteit in deze twaalf nummers. The Horizon Is A Beltway is een song die over een koude weide wordt uitgeschreeuwd, stampend met de voeten, bretels om de schouders en grote gitaar om de hals. Don’t Tremble is klein en kwestbaar en voor To The Ghosts that Write History Books lijkt Peter Gabriel te zijn binnengewandeld. En het ook nog een conceptalbum durven noemen.

Mooiste nummers: Don’t Tremble, To The Ghosts That Write History Books

#10 Jason Lytle – Yours Truly, The Commuter

Wat anderen erover zeggen

“So Yours Truly, The Commuter sounds an awful lot like a Grandaddy album– not just another Grandaddy album, though, but a really good one.” (Pitchfork)

Wat ik erover wil zeggen

De dromerige, avontuurlijke sfeer van Bowie’s Space Oddity in albumvorm.

Mooiste nummers: Fürget It, Flying Thru Canyons